သမိုင္းထင္ရွား ေျဖာင့္မတ္သည့္မင္းႏွစ္ပါး
‘မင္းတရားေရႊထီး’ ဟုလည္း သိရွိၾကသည့္ တပင္ေရႊထီးကား လက္ရံုးရည္၊ ႏွလံုးရည္ ဘုန္းသမာၻတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္တစ္ပါးပင
ဆိုရလွ်င္ တပင္ေရႊထီးဟု ေရးလိုက္သည္ႏွင့္ ဘုရင့္ေနာင္ပါလာရမည္ျဖစ္သလိ
ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ အာဏာပလႅင္အတြက္ သားက အဖသတ္၊ ညီက အစ္ကိုသတ္၊ အစ္ကိုက ညီသတ္ျဖင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ယုတ္မာေကာက္က်စ္ရက္စက္မွဳမ်
တပင္ေရႊထီးကို ဖြားျမင္ျခင္း
ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ မင္းတရားေရႊထီးဟုလည္း သိရွိခဲ့ၾကသည့္ တပင္ေရႊထီးသည္ ေတာင္ငူမင္းစဥ္ (၂၉) ဆက္ေျမာက္ ျဖစ္သည့္ ေကတုမတီ ေတာင္ငူဘုရင္မင္းၾကီးညိဳ၏ သားေတာ္ ျဖစ္သည္။ မင္းၾကီးညိဳသည္ သကၠရာဇ္ (၈၄၇) ခုတြင္ ေကတုမတီ ေတာင္ငူထီးနန္းကို စိုးစံခဲ့ျပီး နန္းစံသက္မွာ (၄၅) ႏွစ္ျဖစ္ကာ၊ ယခု ေတာင္ငူျမိဳ႕ကို တည္ခဲ့ေသာမင္း ျဖစ္သည္။
မင္းၾကီးညိဳ ပထမစံေတာ္မူသည့္ ျမိဳ႕မွာ ဒြါရာဝတီျဖစ္ျပီး၊ ျမိဳ႕မွာ က်ည္းသည္။ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ႏွင့္ ခေပါင္းေခ်ာင္းမ်ားမွ ျမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ နီးကပ္လ်က္ရွိသည့္အတြက္ ဗိုလ္ပါ၊ ဆင္ျမင္းတို႔မွာ မလြန္႔သာေအာင္ ရွိၾကရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေနရာသစ္ကို ရွာေဖြကာ ေတာင္ငူကို ျမိဳ႕တည္စိုးစံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ေတာင္ငူကို သကၠရာဇ္ (၈၇၂)ခုတြင္ တည္သည္။ တိက်စြာေရးရမည္ဆိုလွ်င္ သကၠရာဇ္ (၈၇၂) ခု၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္၊ အဂၤါေန႔နံနက္ ႏွစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္တြင္ တည္သည္။ ျမိဳ႕ေတာ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အခ်က္အခ်ာျဖစ္ေသာ ဗဟုိမ႑ိဳင္၌တည္၍ ေျမာက္အရပ္၌ ဆြာေခ်ာင္း၊ အေရွ႕အရပ္၌ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ႏွင့္ ျမတ္ေစာညီေနာင္ ေတာတန္း၊ ေတာင္အရပ္၌ ခေပါင္းေခ်ာင္း၊ အေနာက္အရပ္၌ မင္းဝံေတာင္တန္းၾကီးမ်ား ကာဆီးပိတ္တန္းလ်က္ရွိကာ အလြန္သာယာျပီး စိမ္းလန္းစိုျပည္သည့္ ေနရာပင္ျဖစ္သည္။ ျမိဳ႕ေတာ္တြင္း၌ ေလးကြ်န္းတန္ေဆာင္ဟုေခၚသည့္
ေတာင္ငူေရႊနန္းတည္ မင္းၾကီးညိဳကား ဘုန္းသမာၻႏွင့္ ျပည့္စံုျပီး ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ထင္ရွားသ
သကၠရာဇ္ (၈၇၆) တြင္ မင္းၾကီးညိဳသည္ တပင္ေရႊထီး၏ မယ္ေတာ္ျဖစ္သည့္ ခင္ဦးႏွင့္ ဖူးစာေရစက္ အေၾကာင္းဆက္၍ ေပါင္းဖက္ရန္ ဖန္လာခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္တြင္ မိုးၾကီးမ်ား ေန႔ညမစဲ သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းသျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ တခြင္တြင္ ေရၾကီးကာ ကန္ေတာ္၊ ဆည္ေတာ္မ်ား က်ဳိးေပါက္ျခင္း ျဖစ္ရေလသည္။ က်ဳိးေပါက္သည့္ ကန္ေတာ္၊ ဆည္ေတာ္မ်ားတြင္ ငႏြယ္ကုန္း (ပဲႏြယ္ကုန္း) အနီးရွိ ဆင္အံုကန္ေတာ္ၾကီးမွာ အေျခအေနအဆိုးဆံုးျဖစ္သျဖင့္
ဝါးႏြယ္ကုန္းျမိဳ႕သူၾကီး သူရေက်ာ္ခိုင္၏ သမီးမွာ ခင္ဦးျဖစ္သည္။ တင့္တယ္ေျပျပစ္လွပသည့္ ရုပ္ဆင္းသြင္ျပင္ လကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဝါးႏြယ္ကုန္းျမိဳ႕ေတာ္၏ က်က္သေရေဆာင္ အလွပိုင္ရွင္ေလးျဖစ္ကာ ေကာင္းသတင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုုသည္။ ဗဟိဒၶအဆင္းတြင္သာမက၊ အဇၥဳတၱအတြင္း ႏွလံုးအခ်င္းကပါ လွပသျဖင့္ စိတ္ရင္းျဖဴစင္လ်က္ ျမတ္ေသာေကာင္းမွဳ တို႔ကို ျပဳသူ ျဖစ္သည္။
မင္းၾကီးညိဳသည္ ဆင္အံုကန္ေတာ္ကို ဆည္ဖို႔ေတာ္မူရန္ ေရႊေဝါေတာ္ျဖင့္ ထြက္ၾကြခဲ့ရာ ကန္ေတာ္ကိုဆည္ရာ၌ ပါဝင္ၾကသည့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားထဲ၌ ဝါးႏြယ္ကုန္းသူၾကီးသမီး ခင္ဦးလည္း ပါဝင္ခဲ့သည္။ မင္းၾကီးညိဳသည္ ကန္ေတာ္ကို ဆည္ဖို႔သူမ်ားအား ရွဳစားေတာ္မူစဥ္ ရုပ္ဆင္းျပင္လ်ာ ေကာင္းျခင္းတို႔၏ လကၡဏာႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ခင္ဦးကို ျမင္ေတာ္မူ မိသည္။ ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ မူျခင္းပင္ မင္းၾကီးညိဳမွာ ခင္ဦးအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႏိုင္ေအာင္ ျမတ္ႏိုး တပ္မက္ျခင္း ျဖစ္ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဆင္အံုကန္ေတာ္ကို ဆည္ဖို႔ေတာ္မူသည့္အေရးကိစၥျ
ထိုမိဖုရားမ်ားမွာ . . .
ဦးရီးေတာ္ ေတာင္ငူဘုရင္ စည္သူငယ္၏ သမီးေတာ္ျဖစ္သည့္ မိဖုရားေခါင္ၾကီး စိုးမင္းထိပ္တင္။
သတိုးဓမၼရာဇာ၏ သမီးေတာ္ မင္းလွထြတ္။
မိုးျဗဲေစာ္ဘြား၏ သမီးေတာ္ ခင္ႏြယ္ ႏွင့္
ဝတီမိဖုရား တို႔ျဖစ္သည္။
မင္းၾကီးညိဳသည္ ခင္ဦးကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေတာ္မူသျဖ
ထို႔ေနာက္ ခင္ဦးတြင္ ပဋိသေႏၶရွိလာသည္။ ထိုသို႔ ပဋိသေႏၶရွိလာျပီး သံုးလၾကာသည့္အခါ ခင္ဦးတြင္ မၾကံဳစဖူး ခ်င္ျခင္း ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ထိုခ်င္ျခင္းမွာ မြန္တို႔၏ဌာေန ဟံသာဝတီ (ပဲခူး) တြင္ ရွိသည့္ ေျမေစးႏွင့္ သေရေခတၱရာ (ျပည္) နဝင္းေခ်ာင္း မွ ေရေအးကို ေသာက္သံုးလိုသည့္ ဆႏၵ ျဖစ္သည္။
မင္းၾကီးညိဳသည္ ခင္ဦး၏အလိုေတာ္ ခ်င္ျခင္းျပည့္ဝေစရန္ ဟံသာဝတီမွ ေျမေစကိုလည္းေကာင္း၊ သေရေခတၱရာ နဝင္းေခ်ာင္းမွ ေရေအးကို လည္းေကာင္း လုပ္ရည္ၾကံရည္ျဖင့္ ျပည့္စံုေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားကို ယူေဆာင္ေစကာ ခင္ဦးအား စားသံုးေစသည္။ ပဋိသေႏၶရွိစဥ္ ခင္ဦးမွာ ထူးျခားေသာ အိပ္မက္မ်ားကိုလည္း ျမင္မက္ခဲ့သျဖင့္ မင္းၾကီးညိဳကို ေလွ်ာက္တင္ခဲ့သည္။
“သံေတာ္ဦးတင္ပါသည္ဘုရား၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးသည္ အရွင့္အား ယပ္ေလဆက္သြင္းေနစဥ္ ငိုက္မ်ဥ္းလာသျဖင့္ အရွင့္ေျခေတာ္ကို ဖက္ကာ အိပ္စက္မိပါသည္ဘုရား”
“ကဲ . . . ဆက္၍ေလွ်ာက္တင္ပါဦး”
“ထိုသို႔ အိပ္မက္စဥ္ ေရာင္ျခည္တစ္ေထာင္ အလင္းေဆာင္သည့္ ရွင္ေနမင္းသည္ ေကာင္းကင္ယံ၌ လွည့္ပတ္သြားလာေနရာမွ ဤေရႊနန္းေတာ္ရွိရာသို႔ သက္ဆင္း၍ လာျပီးလွ်င္ ဘုရားကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးမ၏ ဝမ္းဗိုက္အတြင္းသို႔ အတင္းခြဲ၍ ဝင္လာပါသည္ဘုရား”
မင္းၾကီးညိဳမွာ ေလာကီပညာ၊ ေဗဒင္ယၾတာမွစ၍ အိပ္မက္တိတၱံဳအရာတို႔တြင္ တတ္သိျပည့္စံုေသာ မင္းျဖစ္သျဖင့္၊ ယခု ခင္ဦး၏ အိပ္မက္အလိုကိုေထာက္လွ်င္ လက္ရံုးရည္၊ ႏွလံုးရည္၊ ဘုန္းသမာၻတို႔ျဖင့္ ျပည့္စံုမည့္ သားေတာ္ရတနာတစ္ပါးကို ခင္ဦးမွ ဖြားေျမာက္လာမည္ဟု ျမင္ေတာ္မူသည္။ မင္းၾကီးညိဳမွာ မိမိ၏ ထီးေညွာက္နန္းႏြယ္အျဖစ္ထားေ
“ခင္ဥိးငဲ့ . . . ယခုျမင္မက္သည့္ အိပ္မက္မွာ လက္ရံုးရည္၊ ႏွလံုးရည္၊ ဘုန္းသမာၻတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူသည့္ သားေတာ္ကို ဖြားျမင္လာရန္ ၾကိဳတင္ျပလာသည့္ နိမိတ္ေတာ္ျဖစ္သည္။ ယင္း ပဋိသေႏၶေနလာသူတြင္ ေနကဲ့သို႔ ဘုန္းၾကီးမည္။ သားေတာ္အမွန္တကယ္ဖြားျမင္ခဲ
မင္းၾကီးညိဳသည္ သားေတာ္ရမည့္အေရးကို ေတြးေမွ်ာ္ကာ ကိုယ္လုပ္ေတာ္မွ်သာရွိသည့္ ခင္ဦးအား ႏွဳတ္ကတိစကား ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။
သို႔ျဖင့္ သကၠရာဇ္ (၈၇၈) ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔သို႔ ေရာက္ရွိသည္တြင္ ေကတုမတီျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး၌ ထူးထူးျခားျခား မၾကံဳစဖူးေသာ အတိတ္နမိတ္တို႔ ျဖစ္ေပၚ၍ လာေလသည္။
ယင္းနမိတ္တို႔မွာ . . .
ေနဝန္းမေပၚဘဲ အမိုက္တိုက္ၾကီးစြာက်ျခင္း။
အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွ ေလျပင္းမုန္တိုင္းတို႔ တိုက္ခတ္လာၾကျခင္း။
လွ်ပ္ပန္းတို႔ ျပက္သန္းကာ လွ်ပ္စစ္လွ်ပ္ႏြယ္တို႔ ထြန္းလင္းျခင္း။
ဥကၠာမ်ား ပ်ံသန္းျခင္း။
မိုးၾကိဳးတို႔ ထစ္ခ်ဳန္းပစ္ခ်ျခင္း။
ေျမငလွ်င္ အၾကိမ္ၾကိမ္လွဳပ္၍ ေတာ္လဲသံၾကီးမ်ား ေပၚလာျခင္း။
စစ္ဆင္အေပါင္းတို႔ အသံက်ဳိးက်ဳိးက်ည္က်ည္ ေအာ္ဟစ္ၾက၍ စစ္ျမင္းမ်ားဟီၾကျခင္း။
ေတာေတာင္ျမိဳ႕ရြာသို႔ မီးလွ်ံကဲ့သို႔ ေတာက္ျခင္း။
မိုးသည္းထန္စြာရြာ၍ ေရွာက္သီးလံုးပမာဏၾကီးေသာ မိုးသီးၾကီးမ်ား ရြာခ်ျခင္းတို႔ပင္ျဖစ္သည္။
၎ေနာက္ ထိုေန႔၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းတြင္ ထြန္းလင္းထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသ
မင္းၾကီးညိဳသည္ ခင္ဦးမွ သားေတာ္ရတနာကို ဖြားျမင္ေတာ္မူသည္ဟု ၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္းပင္ ခင္ဦး၏ အေဆာင္ေတာ္သို႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူသည္။ မိမိ၏ ပထမဦးဆံုးေသာ ရင္ေသြးငယ္ျမတ္ကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေပြ႕ပိုက္လ်က္ ရွဳစားေတာ္မူသည္။ သားေတာ္၏ သန္႔ျပန္႔ေသာရုပ္ရည္၊ တည္ၾကည္သည့္ မ်က္ႏွာႏွင့္ ရာဇရုပ္လကၡဏာေတာ္တို႔ကို ရွဳျမင္ရသည့္အတြက္ အလြန္ပင္ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ျဖစ္ေတာ္မူရသည္။
ပို၍ထူးျခားသည္ကား အေဆာင္ေတာ္တြင္ရွိသည့္ ေရႊတိုင္ေတာ္၏ အလင္းေရာင္တြင္ သားေတာ္ထံမွ ထူးျခားေသာလကၡဏာကို ေတြ႕ရွိလိုက္ရျခင္းပင္။ ယင္းကား အျခားမဟုတ္။ သားေတာ္သည္ မိမိကို ဖြားျမင္စဥ္က ကဲ့သို႔ပင္ ထူးထူးျခားျခား ဝင္ရိုးဖ်ားပမာဏရွိသည့္ ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနေသာ ဆံပင္ေတာ္တစ္ေခ်ာင္းပါရွိလာ
(တပင္ေရႊထီး၏လွ်ာတြင္ နက္ေမွာင္ေသာ စက္လကၡဏာပါရွိသည့္အတြက္ ယိုးဒယား (ထိုင္း) ရာဇဝင္တို႔၌ တပင္ေရႊထီးကို ‘လွ်ာနက္မင္း’ ဟု ေဖာ္ျပၾကသည္။)
မင္းၾကီးညိဳသည္ ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူစြာျဖင့္ သားေတာ္ကို ေပြ႕ပိုက္ထားရင္းမွ ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။
“ငါ၏သားေတာ္သည္ အမ်ားႏွင့္မတူ တစ္မူထူးျခားၾကန္အင္လကၡဏာေတ
သို႔အားျဖင့္ ထူးျခားလွသည့္ လကၡဏာေတာ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ သားေတာ္ရတနာမွာ ဖြားျမင္သည့္ ညည့္၌ပင္ ဖခမည္းေတာ္ ေတာင္ငူေရႊနန္းရွင္ မင္းၾကီးညိဳ အပ္ႏွင္းေတာ္မူသည့္ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမည့္ ‘တပင္ေရႊထီး’ ဟူေသာ ဘြဲ႕အမည္ေတာ္ကို ရရွိေတာ္မူခဲ့ေပသည္။
မင္းၾကီးညိဳသည္ ထူးျခားေသာအတိတ္နမိတ္၊ ထူးျခားေသာလကၡဏာေတာ္တို႔ျဖင
ထို႔ေနာက္ အထိန္းေတာ္၊ အခ်ီေတာ္မ်ားႏွင့္ ႏို႔ထိန္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားေတာ္မူသည္။ ဆင္ယာဥ္၊ ျမင္းယာဥ္မွစ၍ စိုးပိုင္သမွ်ေသာ ဘ႑ာေတာ္မ်ားကိုလည္း သားေတာ္အား အပ္ႏွင္းေတာ္မူသည္။ တစ္ဖန္ ‘ေနေရာင္ျပနန္းေတာ္ရာသည္ ဘူမိနက္သန္မွန္သည့္ ေအာင္ေျမ ျဖစ္သည္။ ထိုေအာင္ေျမရွိရာသို႔ သြားေရာက္၍ သားေတာ္ကို ဘိသိက္ေျမွာက္ရလွ်င္ ဘုန္းသမာၻၾကီးျမတ္ျခင္း ဧကန္ပင္ျဖစ္လိမ့္မည္’ ဟု ၾကံစည္ေတြးေတာေတာ္မူျပီးလွ်
ထို႔ေနာက္မွ ေနျပည္ေတာ္ဝန္းက်င္ရွိ မိမိ၏သားေတာ္ႏွင့္ သက္တူရြယ္တူမွ်ရွိေသာ ကေလးမ်ားမွ ေဆြေကာင္းမ်ဳိးေကာင္း ရုပ္ဆင္းအဂၤါသ႑န္လကၡဏာသြင္ျ
ထို႔ျပင္ မ်ဳိးရိုးဇာတိ ျမင့့့္ျမတ္သူမ်ားမွ ေရြးျခယ္လ်က္ သားေတာ္အတြက္ အထိန္းေတာ္ၾကီး (၇)ဦး ကိုလည္း ခန္႔ထားသည္။ ထိုအထိန္းေတာ္မ်ားမွာ မင္းေယာက္်ား (၅)ဦး၊ မင္းမိန္းမ (၂)ဦး၊ ျဖစ္ျပီး၊ ထိုအထိန္းေတာ္မ်ားက သားေတာ္တပင္ေရႊထီးအား သူငယ္ဘဝမွစ၍ ၾကီးျပင္းလာသည့္တိုင္ေအာင္ မင္းေရးမင္းရာ၊ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံေရး၊ ေလာကီေလာကုကၱရာဆိုင္ရာတို႔၌
သားေတာ္အတြက္ ႏို႔ထိန္းခန္႔ေတာ္မူရာတြင္လ
ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ဘုရင့္ေနာင္အျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားလာမည့္ ရွင္ရဲထြတ္
သကၠရာဇ္ (၈၇၇) ခု၊ တပို႔တြဲလဆန္း (၁၂) ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ျဖစ္သည္။
ေကတုမတီျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားမ်ား
ထိုသုိ႔ ထူးျခားေသာအတိတ္နိမိတ္မ်ားက
ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ဆရာေတာ္ၾကားေသာအခါ ဆရာေတာ္က အတိတ္၊ နိမိတ္၊ ကိန္းခန္းမ်ားကို စိစစ္ဆင္ျခင္ေတာ္မူျပီး ဤသို႔မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။
“မင္းၾကီးေဆြ . . . ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အတိတ္နိမိတ္တို႔ကား လြန္စြာပင္ေကာင္းလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင့္သား၏ ဖဝါးေအာက္သို႔ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာ ခိုလွံဳလာၾကလိမ့္မည္။ သင္၏သားသည္ တခ်ိန္၌ ျပည္သူျပည္သားအေပါင္းတို႔၏ အားထားမွီခိုရာၾကီး ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ေျမငလွ်င္ တုန္လွဳပ္ေသာအတိတ္နိမိတ္မွာ
(မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဗုဒၶဟူးေန႔၌ ေျမငလ်င္တုန္လွဳပ္လွ်င္ ဆင္ျဖဴရတနာေရာက္ျခင္း၊ တိုင္းၾကီးျပည္ၾကီးတို႔မွ သမီးကညာ ဆိုက္ေရာက္လာျခင္းမ်ား ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ၍ ငလ်င္လွဳပ္ကိန္းကို ေဟာေသာ တိတၳဳံက်မ္းတို႔၌ ျပဆိုထား၏။)
ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္က မင္းၾကီးေဆြ၏ သာငယ္အမည္အား ‘ရဲထြတ္’ ဟု မွည့္ေခၚရန္ မိန္႔ဆိုေတာ္မူျပီးလွ်င္ ေက်ာင္းသို႔ ျပန္ၾကြ သြားသည္။ (ဆရာေတာ္မွာ မင္းၾကီးညိဳကိုးကြယ္သည့္ ဆရာေတာ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ‘မင္းၾကီးဆရာေတာ္’ ဟူ၍လည္း ေခၚဆိုသည္။)
မင္းၾကီးေဆြသည္ ဆရာေတာ္ေပးေတာ္မူသည့္ အမည္အတိုင္း ထူးျခားစြာဖြားျမင္လာသည့္ မိမိသားငယ္ကို ‘ရွင္ရဲထြတ္’ ဟု ေခၚဆိုသည္။ (ရဲထြတ္ဟူသည့္ အမည္သညာ၏ အဓိပၸာယ္မွာ ‘ရဲရင့္သူတို႔၏အထြတ္အထိပ္’ ဟူ၍ျဖစ္၏။)
တပင္ေရႊထီးကို ဖြားျမင္ေတာ္မူျပီးေနာက္ မင္းၾကီးေဆြက တပင္ေရႊထီး၏ အထိန္းေတာ္ၾကီး၊ မင္းၾကီးေဆြ၏ ဇနီး ရွင္မ်ဳိးျမတ္က တပင္ေရႊထီးကို ႏို႔ေတာ္ရည္တိုက္ရသည့္ ႏို႔ထိန္းၾကီးအျဖစ္ ခန္႔ထားခံရသကဲ့သို႔ သားငယ္ ရွင္ရဲထြတ္မွာလည္း တပင္ေရႊထီး၏ ဖြားဖက္ေတာ္ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ မင္းသားငယ္ တပင္ေရႊထီးႏွင့္ ရွင္ရဲထြတ္တို႔ မိသားစုသည္ ေရွးေရွးဘဝေဟာင္းက အေၾကာင္းေရစက္ပါလာ၍ ဟုပင္ ဆိုရမည္။ မိသားစုရင္းခ်ာပမာ ခ်စ္ခင္ၾက၏။ တပင္ေရႊထီးႏွင့္ ရွင္ရဲထြတ္တို႔မွာလည္း ညီေနာင္ႏြယ္ရင္းမ်ားပမာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ခ်စ္ခင္ကာ သြားအတူ၊ စားအတူ၊ ကစားအတူ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
ဤအေၾကာင္းကို မင္းၾကီးညိဳ သိေတာ္မူရာ “ငါ့သားေတာ္သည္ မင္းၾကီးေဆြ၊ ရွင္မ်ဳိးျမတ္တို႔ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ လကၡဏာပင္ ျဖစ္သည္။ နန္းေတာ္တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္လိုေသာဆႏၵရွိဟန္မတ
မင္းၾကီးညိဳသည္ သားေတာ္အား မင္းသားတို႔တတ္ေျမာက္အပ္သည္
ဆက္ရန္
စာေရးသူ ကိုဟိန္းေဇ
No comments:
Post a Comment