တပင္ေရႊထီးသည္ ေမြးဖြားစဥ္အခါကပင္လွ်င္ မၾကံဳစဖူး ထူးဆန္းၾကီးက်ယ္ေသာ နိမိတ္ေတြၾကံဳၾကိဳက္ကာ ဖြားျမင္ေတာ္မူလာသျဖင့္ ဘုန္းသမာၻႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။
ရုပ္ၾကန္လကၡဏာ ဘုန္းသမာၻႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္
နဖူးေရရွံဳ႕တြမွ မကိုဋ္ဆင္ရသျဖင့္ ဘယ္အက်ဳိးရွိပါအံ့နည္းဟူ၍ ပညာရွင္တို႔ျပဆိုအပ္ေသာ စကားပံုအတိုင္း ဘုရင္တပင္ေရႊထီးသည္ နဖူးေရရွံဳ႕တြ၍ အိုမင္းေသာအခါမွ မကိုဋ္ဆင္၍ ဘုရင္ျပဳလုပ္ရေသာ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ေခ်။ နဖူးေရတင္းတင္း၊ ပ်ဳိမ်စ္ျခင္းဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္အခိုက္တြင္ မကိုဋ္ဆင္၍လာရသျဖင့္ ေလာကီသမၸတၱိအရာတြင္ လြန္စြာအက်ဳိးေပးေျဖာင့္မတ္
မိမိကိုယ္ေတာ္တုိင္ ဘုန္းပညာလကၡာဏာႏွင့္ ျပည့္စံုခဲ့သည့္အတုိင္း ႏိုင္ငံခ်ဲ႕ထြင္ေရး၊ အုပ္စိုးေရးကိစၥတြင္ လက္ရံုးတစ္ဆူ အေလးမူေလာက္ေသာ ေယာက္ဖေတာ္ရွင္ရဲထြတ္ကို အားကိုးေတာ္မူရသည္မွာ ေရႊဘုန္းေတာ္၏ အေထာက္အပံ့ၾကီး တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ရွင္ရဲထြတ္သည္ ဘုရင့္အေပၚ၌ သစၥာရွိရွိ၊ ကတိေျဖာင့္ေျဖာင့္ႏွင့္ စိတ္ေထာင့္ျခင္းမရွိဘဲ ဘုရင့္အက်ဳိးကို မိမိအက်ဳိးကဲ့သို႔ ကြ်တ္ကြ်တ္လြတ္လြတ္ ရြတ္ေဆာင္ေလသည္မွာ လြန္စြာခ်ီးမြမ္းဖို႔ ေကာင္းေသာအခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
တပင္ေရႊထီး ေသရည္ေသရက္ေသာက္စားျခင္း မေကာင္းေသာမိတ္ေဆြတို႔ႏွင့္
စစ္ေရးစစ္ရာ၌ လြန္စြာ ဝါသနာထံု၍ ခ်ီေတာ္မူရာတို႔၌ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လိုက္ပါခ်ီေတ
ပထမေရွးဦးစြာ ဟံသာဝတီကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ထို႔ေနာက္ သေရေခတၱရာ ျပည္ျမိဳ႕ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ မုတၱမျမိဳ႕ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ရခိုင္ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ယိုးဒယားကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ဤေအာင္ပြဲမ်ားသည္ လြန္စြာ ထင္ရွား၍ ၾကီးက်ယ္ေသာ ေအာင္ပြဲမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။
စစ္မွဳေရးရာတို႔၌ အမွဳေတာ္ကို ထမ္းၾကေသာ ဗိုလ္မွဴး၊ စစ္ကဲမွစ၍ စစ္သည္ေတာ္သားအမွဳထမ္းမ်ားသ
ေကတုမတီ ေတာင္ငူရာဇဝင္
သကၠရာဇ္ (၅၃၆) ခုႏွစ္တြင္ ပုဂံျပည္ကို စိုးစံေတာ္မူေသာ နရပတိစည္သူမင္းသည္ အထက္အညာအရပ္ရွိ ေရႊၾကက္ယက္၊ ေရႊၾကက္က် ဘုရားႏွစ္ဆူကို ဖူးျမင္ေတာ္မူရန္ ေရႊေဖာင္ေတာ္ျဖင့္ ဧရာဝတီျမစ္ ျမစ္ညာသို႔ ဆန္တက္ေတာ္မူလာစဥ္ ေရေအာက္မွ မိေခ်ာင္းတစ္ေကာင္သည္ ေဖာင္ေတာ္ကို ေက်ာက္ကုန္းႏွင့္ထမ္း၍ ရန္မူေလသည္။
ထိုအခါ ရန္မာန္ငေထြးအမည္ရွိေသာ သူရဲေကာင္းသည္ ေရေအာက္သို႔ဆင္း၍ မိေက်ာင္းနွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္တိုက္ခိုက္ရာ မိေက်ာင္းေသေလသည္။ ထို႔ေနာက္ နရပတိစည္သူမင္းသည္ လြန္စြာအားရေတာ္မူျပီးလွ်င္
ထိုအနႏၱသူရိယမွ သားေတာ္မင္းလွေစာကိုဖြားျမင
သို႔ျဖင့္ အနႏၱသူရိယအမတ္၏ သားေတာ္ မင္းလွေစာႏွင့္ ေျမးေတာ္ သဝန္လက္ယာ တို႔သည္ ေဇယ်ာဝဎုသနတိုင္းရွိ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ လက္တက္၊ ယခု ဆြာေခ်ာင္းအထက္ ေတာင္ငယ္အငူ တစ္ခုတြင္ ကမ္းပါးျမင့္ရြာကို အေျခတည္လ်က္ လူသူစုရံုးကာ ျမိဳ႕ရြာ တည္ေထာင္ကာ ေနၾကသည္။ ယင္းကမ္းပါးျမင့္ရြာမွာ သရထည္ညီေနာင္ဘုရားမွ ေျမာက္ဘက္တာ (၂၅၀၀၀) ခန္႔အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။
သဝန္လက္ယာ၏ဝီရိယလံု႔လေၾကာင္
သဝန္လက္ယာအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ကမ္းပါးျမင့္ရြာၾကီးသည္ လူသူစည္ကားလ်က္ မင္းေနျပည္သဖြယ္ ျမိဳ႕ရိုးသစ္တပ္ထု ကာရံကာ စစ္သည္အင္အားျဖည့္ထား၍ ေနၾကရာတြင္ ကမ္းပါးျမင့္ရြာ၏ ဂုဏ္သတင္းသည္ ေက်ာေစာျခင္းသို႔ေရာက္လာေလရ
ထိုမြန္မင္းဝါရီရူသည္ ဖမ္းဆီးရရွိေသာ သဝန္လက္ယာႏွင့္ ဇနီးသားမယားတို႔ကို ယူေဆာင္လာကာ ယခင္အခါက ပ်ဴလူမ်ဳိးမ်ားေနထိုင္ခဲ့ဖူ
သကၠရာဇ္ (၆၄၁) ခုႏွစ္တြင္ ပ်ဴရြာ၌ ဖမ္းဆီးခံထားရသည့္ သဝန္လက္ယာသည္ မိမိေနရင္း ကမ္းပါးျမင့္ရြာကို အလြန္လြမ္းဆြတ္ သတိရသျဖင့္ မိမိသား သဝန္ၾကီးႏွင့္ သဝန္ငယ္တို႔ကို ေခၚ၍ ဤသို႔ မွာၾကားေလသည္။
“ငါ့သားမ်ားသည္ ငါမရွိသည့္ေနာက္တြင္ ဤပ်ဴရြာ၌ မေနၾကဘဲ အခြင့္အခါသာသည္ႏွင့္ ေလွျဖင့္ေပါင္းေလာင္းျမစ္ကိ
သဝန္လက္ယာကြယ္လြန္လွ်င္ သဝန္ညီေနာင္တို႔သည္ ဖင္ခင္မွာထားရင္း စကားအတိုင္း ေပါင္းေလာင္းျမစ္ကို ဆန္တက္လာၾကရာ ခေပါင္းေခ်ာင္းဟုေခၚေသာ ေခ်ာင္းတက္ ကို ေတြ႕ရွိသည္။
ထိုအခါ ဖခင္သဝန္လက္ယာ အမွတ္ထားအပ္ေသာ ေနရာဟုအေတြးမွားၾကျပီးလွ်င္
(မွတ္ခ်က္။ ။ ထိုေတာင္ငူအရပ္မွာ ယခုအခါ ေတာင္ငူျမိဳ႕၏ အေနာက္တစ္မိုင္ခန္႔အကြာ ၾကက္ရိုးပင္ေခၚသည့္ ရြာအနီး၌ ေတာျဖစ္၍ ေနျပီျဖစ္သည္။ ဖခင္သဝန္လက္ယာ မွာထားခဲ့ေသာ ေခ်ာင္းတက္မွာ ဆြာေခ်ာင္းတက္ျဖစ္ျပီး၊ ယခုေတြ႕ရွိေသာ ေနရာကား ေပါင္းေလာင္းေခ်ာင္းတက္သာ ျဖစ္၏။)
ေတာင္ငူျမိဳ႕ကို တည္ျပီးေနာက္ လူသူရံုးစည္း၍ ေနာက္ပါအေျခြအရံမ်ားလာသည္ႏွ
ေထာင္မွဴးကရင္ဘသည္ ေတာင္ငူငယ္၏ ေျမာက္ဘက္တြင္ ေနရာသစ္ကိုေတြ႕သျဖင့္ ထိုေနရာ ၾကခတ္ေတာၾကီးကို ရွင္းျပီးလွ်င္ ျမိဳ႕တည္ၾကသည္။ ထိုျမိဳ႕၏ အမည္ကို ေတာင္ငူၾကီးဟူ၍ ေခၚၾကသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ ေတာင္ငူၾကီးသည္ ယခုၾကက္ရိုးပင္ရြာ၏ ေျမာက္ဘက္၊ ခေပါင္းျမစ္ဖ်ားေျမာက္ဘက္တြ
ေတာင္ငူၾကီးကို သဝန္ညီေနာင္တုိ႔က သကၠရာဇ္ (၆၄၁) ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လဆန္း (၉) ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ စတည္ေထာင္သည္။ ထိုေတာင္ငူကို စိုးစံအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ မင္းမ်ားကာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
သဝန္ၾကီးမင္း၊ သကၠရာဇ္ ၆၄၁ မွ ၆၇၉
သဝန္ငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၆၇၉ မွ ၆၈၆
ေစာနစ္၊ သကၠရာဇ္ ၆၈၆ မွ ၆၈၇
ကရင္ဘ၊ သကၠရာဇ္ ၆၈၇ မွ ၇၀၄
လက္ယာစၾကာ၊ သကၠရာဇ္ ၇၀၄ မွ ၇၀၆
ေထာက္ေလွကား၊ သကၠရာဇ္ ၇၀၆ မွ ၇၀၈
သိဂၤပါမင္း၊ သကၠရာဇ္ ၇၀၈ မွ ၇၂၀
ေတာင္ငူပ်ံခ်ီၾကီး၊ သကၠရာဇ္ ၇၂၉ မွ ၇၃၇
ျမိဳ႕ေစာင့္တလိုင္းမစ္န္၊ သကၠရာဇ္ ၇၃၇ (ခုႏွစ္လသာ)
ေတာင္ငူပ်ံခ်ီငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၇၃၇ မွ ၇၄၁
စုကၠေတး၊ သကၠရာဇ္ ၇၄၁ မွ ၇၄၅
မင္းေဖာင္းကား၊ သကၠရာဇ္ ၇၄၅ မွ ၇၅၉
မင္းေစာဦး၊ သကၠရာဇ္ ၇၅၉ မွ ၇၆၁
မင္းေနမိ၊ သကၠရာဇ္ ၇၆၁ မွ ၇၇၀ (ေတာင္ငူတြင္ မင္းတစ္ႏွစ္ လပ္၏)
မင္းလက္ယာ၊ သကၠရာဇ္ ၇၇၁ မွ ၇၇၃
စတုသခၤယာၾကီး၊ သကၠရာဇ္ ၇၇၃ မွ ၇၇၇
သခၤယာငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၇၇၇ မွ ၇၈၀ (ရွမ္းဖ်က္၍ ေတာင္ငူ တစ္ႏွစ္လပ္၏)
ပန္းေတာင္းမင္း၊ သကၠရာဇ္ ၇၈၁ မွ ၇၈၃
ေစာလူးသခၤယာ၊ သကၠရာဇ္ ၇၈၃ မွ ၇၉၇
ဥဇနာ (ဥစၥနာ)၊ သကၠရာဇ္ ၇၉၇ မွ ၇၉၈
ဒုတိယမင္းေစာဦး၊ သကၠရာဇ္ ၇၉၈ မွ ၈၀၄
မင္းတရဖ်ား၊ သကၠရာဇ္ ၈၀၄ မွ ၈၀၇
မင္းေခါင္ငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၈၀၇ မွ ၈၁၃
မင္းငယ္ေက်ာ္ထင္၊ သကၠရာဇ္ ၈၁၃ မွ ၈၂၁
မင္းၾကီးေဇယ်သူ၊ သကၠရာဇ္ ၈၂၁ မွ ၈၂၈
လက္ယာဇလသၾကၤန္၊ သကၠရာဇ္ ၈၂၈ မွ ၈၃၂
စည္သူေက်ာ္ထင္၊ သကၠရာဇ္ ၈၃၂ မွ ၈၄၃
မင္းၾကီးစည္သူ၊ သကၠရာဇ္ ၈၄၃ မွ ၈၄၇
မင္းၾကီးညိဳ၊ သကၠရာဇ္ ၈၄၇ မွ ၈၉၂
တပင္ေရႊထီး၊ သကၠရာဇ္ ၈၉၂ မွ ၉၀၂
မင္းရဲသိခၤသူ၊ သကၠရာဇ္ ၉၀၂ မွ ၉၁၀
မင္းေခါင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၁၀ မွ ၉၁၂
ဘုရင့္ေနာင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၁၂ မွ ၉၁၄ (ေတာင္ငူမွ ဟံသာဝတီသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕စိုးစံသည္။)
မင္းေခါင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၁၄ မွ ၉၄၆
မင္းရဲသီဟသူ၊ သကၠရာဇ္ ၉၄၆ မွ ၉၇၁
နတ္သွ်င္ေနာင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၇၁ မွ ၉၇၄
ေတာင္ငူကို သကၠရာဇ္ ၉၇၄၊ ဝါေခါင္လတြင္ သံလ်င္ငဇင္ကာ လာေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းယူကာ
မင္းၾကီးညိဳတည္သည့္ ေကတုမတီေတာင္ငူျမိဳ႕
မင္းဆက္ (၂၉) ဆက္ေျမာက္အျဖစ္ စိုးစံေသာ မင္းၾကီးညိဳသည္ ယခုေတာင္ငူသည္ က်ဥ္းေျမာင္းလွသည္။ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ႏွင့္လည္း အလွမ္းကြာသည္။ ျမိဳ႕ကို ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ ျမိဳ႕သစ္ တည္ရေသာ္ ေကာင္းအံ့ဟု ၾကံ၍ ေတာင္ငူၾကီးမွသည္ ပဲပုပ္ေခ်ာင္း အနီးသို႔ေျပာင္း၍ ျမဝတီအမည္ျဖင့္ ျမိဳ႕သစ္တည္ကာ ထိုေနရာတြင္ ငါးနွစ္ခန္႔ စံျမန္းသည္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ျမဝတီျမိဳ႕ေနရာေဟာင္းမွာ ယခုေတာင္ငူျမိဳ႕၏ အေနာက္ေျမာက္ ပဲပုပ္ေခ်ာင္း အေရွ႕ဘက္ရွိ သရက္ေမွာ္တည္ရွိရာ ေနရာျဖစ္သည္ဟု အဆိုရွိ၏။)
ထိုမွတဖန္ ျမဝတီေနရာကိုလည္း မၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျပန္သျဖင့္ ခေပါင္းေခ်ာင္းႏွင့္ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ဆံုရာ အရပ္ျဖစ္ေသာေနရာကို ေရြးခ်ယ္၍ ျမိဳ႕ေျပာင္း စံျမန္းေတာ္မူျပန္သည္။ ယင္းျမိဳ႕အမည္မွာ ဒြာရာဝတီျဖစ္သည္။ ဒြါရာဝတီကို သကၠရာဇ္ (၈၅၃) ခုနွစ္တြင္ တည္ေတာ္မူ၍ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္မွ် စံျမန္းေတာ္မူသည္။
ထိုဒြါရာဝတီျမိဳ႕မွာ လူေနမ်ားျပားစည္ကား သိုက္ျမိဳက္လာသည္သာမက အင္းဝမွာလည္း ေရႊအေနာ္ရထာ အေရးေၾကာင့္ ေကာင္းစစ္ေလးမွဴး၊ ေလွာ္ကားသံုးေထာင္မွဴး၊ ရွင္ေထြးနာသိန္တို႔ႏွင့္ လူအမ်ား ခိုဝင္လာၾကသည့္အတြက္ ျမိဳ႕သစ္ တည္ရန္ ၾကံေတာ္မူျပန္သည္။
ျမိဳ႕တည္ေနရာကို ရွာရာတြင္ ေပါင္းေလာင္းျမစ္၏ အေနာက္ဘက္တြင္ ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္သည့္ေနရာကို ေတြ႕ရသျဖင့္ သကၠရာဇ္ (၈၇၂) ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္၊ အဂၤါေန႔တြင္ ေတာင္ငူျမိဳ႕ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူျပီး၊ ေကတုမတီဟူေသာ အမည္ကို သမုတ္ေတာ္မူသည္။ ျမိဳ႕ကို တည္ေသာအခါ ယခု ေလးကြ်န္းကန္ေတာ္ဟု ေခၚၾကေသာ “ၾကာအင္း” ကို ျမိဳ႕အတြင္းသို႔ သြင္း၍တည္ေတာ္မူသည္။
ဆက္ရန္
(စာေရးသူ ကိုဟိန္းေဇ)
ရုပ္ၾကန္လကၡဏာ ဘုန္းသမာၻႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္
နဖူးေရရွံဳ႕တြမွ မကိုဋ္ဆင္ရသျဖင့္ ဘယ္အက်ဳိးရွိပါအံ့နည္းဟူ၍ ပညာရွင္တို႔ျပဆိုအပ္ေသာ စကားပံုအတိုင္း ဘုရင္တပင္ေရႊထီးသည္ နဖူးေရရွံဳ႕တြ၍ အိုမင္းေသာအခါမွ မကိုဋ္ဆင္၍ ဘုရင္ျပဳလုပ္ရေသာ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ေခ်။ နဖူးေရတင္းတင္း၊ ပ်ဳိမ်စ္ျခင္းဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္အခိုက္တြင္ မကိုဋ္ဆင္၍လာရသျဖင့္ ေလာကီသမၸတၱိအရာတြင္ လြန္စြာအက်ဳိးေပးေျဖာင့္မတ္
မိမိကိုယ္ေတာ္တုိင္ ဘုန္းပညာလကၡာဏာႏွင့္ ျပည့္စံုခဲ့သည့္အတုိင္း ႏိုင္ငံခ်ဲ႕ထြင္ေရး၊ အုပ္စိုးေရးကိစၥတြင္ လက္ရံုးတစ္ဆူ အေလးမူေလာက္ေသာ ေယာက္ဖေတာ္ရွင္ရဲထြတ္ကို အားကိုးေတာ္မူရသည္မွာ ေရႊဘုန္းေတာ္၏ အေထာက္အပံ့ၾကီး တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ရွင္ရဲထြတ္သည္ ဘုရင့္အေပၚ၌ သစၥာရွိရွိ၊ ကတိေျဖာင့္ေျဖာင့္ႏွင့္ စိတ္ေထာင့္ျခင္းမရွိဘဲ ဘုရင့္အက်ဳိးကို မိမိအက်ဳိးကဲ့သို႔ ကြ်တ္ကြ်တ္လြတ္လြတ္ ရြတ္ေဆာင္ေလသည္မွာ လြန္စြာခ်ီးမြမ္းဖို႔ ေကာင္းေသာအခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
တပင္ေရႊထီး ေသရည္ေသရက္ေသာက္စားျခင္း မေကာင္းေသာမိတ္ေဆြတို႔ႏွင့္
စစ္ေရးစစ္ရာ၌ လြန္စြာ ဝါသနာထံု၍ ခ်ီေတာ္မူရာတို႔၌ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လိုက္ပါခ်ီေတ
ပထမေရွးဦးစြာ ဟံသာဝတီကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ထို႔ေနာက္ သေရေခတၱရာ ျပည္ျမိဳ႕ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ မုတၱမျမိဳ႕ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ရခိုင္ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ယိုးဒယားကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ဤေအာင္ပြဲမ်ားသည္ လြန္စြာ ထင္ရွား၍ ၾကီးက်ယ္ေသာ ေအာင္ပြဲမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။
စစ္မွဳေရးရာတို႔၌ အမွဳေတာ္ကို ထမ္းၾကေသာ ဗိုလ္မွဴး၊ စစ္ကဲမွစ၍ စစ္သည္ေတာ္သားအမွဳထမ္းမ်ားသ
ေကတုမတီ ေတာင္ငူရာဇဝင္
သကၠရာဇ္ (၅၃၆) ခုႏွစ္တြင္ ပုဂံျပည္ကို စိုးစံေတာ္မူေသာ နရပတိစည္သူမင္းသည္ အထက္အညာအရပ္ရွိ ေရႊၾကက္ယက္၊ ေရႊၾကက္က် ဘုရားႏွစ္ဆူကို ဖူးျမင္ေတာ္မူရန္ ေရႊေဖာင္ေတာ္ျဖင့္ ဧရာဝတီျမစ္ ျမစ္ညာသို႔ ဆန္တက္ေတာ္မူလာစဥ္ ေရေအာက္မွ မိေခ်ာင္းတစ္ေကာင္သည္ ေဖာင္ေတာ္ကို ေက်ာက္ကုန္းႏွင့္ထမ္း၍ ရန္မူေလသည္။
ထိုအခါ ရန္မာန္ငေထြးအမည္ရွိေသာ သူရဲေကာင္းသည္ ေရေအာက္သို႔ဆင္း၍ မိေက်ာင္းနွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္တိုက္ခိုက္ရာ မိေက်ာင္းေသေလသည္။ ထို႔ေနာက္ နရပတိစည္သူမင္းသည္ လြန္စြာအားရေတာ္မူျပီးလွ်င္
ထိုအနႏၱသူရိယမွ သားေတာ္မင္းလွေစာကိုဖြားျမင
သို႔ျဖင့္ အနႏၱသူရိယအမတ္၏ သားေတာ္ မင္းလွေစာႏွင့္ ေျမးေတာ္ သဝန္လက္ယာ တို႔သည္ ေဇယ်ာဝဎုသနတိုင္းရွိ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ လက္တက္၊ ယခု ဆြာေခ်ာင္းအထက္ ေတာင္ငယ္အငူ တစ္ခုတြင္ ကမ္းပါးျမင့္ရြာကို အေျခတည္လ်က္ လူသူစုရံုးကာ ျမိဳ႕ရြာ တည္ေထာင္ကာ ေနၾကသည္။ ယင္းကမ္းပါးျမင့္ရြာမွာ သရထည္ညီေနာင္ဘုရားမွ ေျမာက္ဘက္တာ (၂၅၀၀၀) ခန္႔အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။
သဝန္လက္ယာ၏ဝီရိယလံု႔လေၾကာင္
သဝန္လက္ယာအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ကမ္းပါးျမင့္ရြာၾကီးသည္ လူသူစည္ကားလ်က္ မင္းေနျပည္သဖြယ္ ျမိဳ႕ရိုးသစ္တပ္ထု ကာရံကာ စစ္သည္အင္အားျဖည့္ထား၍ ေနၾကရာတြင္ ကမ္းပါးျမင့္ရြာ၏ ဂုဏ္သတင္းသည္ ေက်ာေစာျခင္းသို႔ေရာက္လာေလရ
ထိုမြန္မင္းဝါရီရူသည္ ဖမ္းဆီးရရွိေသာ သဝန္လက္ယာႏွင့္ ဇနီးသားမယားတို႔ကို ယူေဆာင္လာကာ ယခင္အခါက ပ်ဴလူမ်ဳိးမ်ားေနထိုင္ခဲ့ဖူ
သကၠရာဇ္ (၆၄၁) ခုႏွစ္တြင္ ပ်ဴရြာ၌ ဖမ္းဆီးခံထားရသည့္ သဝန္လက္ယာသည္ မိမိေနရင္း ကမ္းပါးျမင့္ရြာကို အလြန္လြမ္းဆြတ္ သတိရသျဖင့္ မိမိသား သဝန္ၾကီးႏွင့္ သဝန္ငယ္တို႔ကို ေခၚ၍ ဤသို႔ မွာၾကားေလသည္။
“ငါ့သားမ်ားသည္ ငါမရွိသည့္ေနာက္တြင္ ဤပ်ဴရြာ၌ မေနၾကဘဲ အခြင့္အခါသာသည္ႏွင့္ ေလွျဖင့္ေပါင္းေလာင္းျမစ္ကိ
သဝန္လက္ယာကြယ္လြန္လွ်င္ သဝန္ညီေနာင္တို႔သည္ ဖင္ခင္မွာထားရင္း စကားအတိုင္း ေပါင္းေလာင္းျမစ္ကို ဆန္တက္လာၾကရာ ခေပါင္းေခ်ာင္းဟုေခၚေသာ ေခ်ာင္းတက္ ကို ေတြ႕ရွိသည္။
ထိုအခါ ဖခင္သဝန္လက္ယာ အမွတ္ထားအပ္ေသာ ေနရာဟုအေတြးမွားၾကျပီးလွ်င္
(မွတ္ခ်က္။ ။ ထိုေတာင္ငူအရပ္မွာ ယခုအခါ ေတာင္ငူျမိဳ႕၏ အေနာက္တစ္မိုင္ခန္႔အကြာ ၾကက္ရိုးပင္ေခၚသည့္ ရြာအနီး၌ ေတာျဖစ္၍ ေနျပီျဖစ္သည္။ ဖခင္သဝန္လက္ယာ မွာထားခဲ့ေသာ ေခ်ာင္းတက္မွာ ဆြာေခ်ာင္းတက္ျဖစ္ျပီး၊ ယခုေတြ႕ရွိေသာ ေနရာကား ေပါင္းေလာင္းေခ်ာင္းတက္သာ ျဖစ္၏။)
ေတာင္ငူျမိဳ႕ကို တည္ျပီးေနာက္ လူသူရံုးစည္း၍ ေနာက္ပါအေျခြအရံမ်ားလာသည္ႏွ
ေထာင္မွဴးကရင္ဘသည္ ေတာင္ငူငယ္၏ ေျမာက္ဘက္တြင္ ေနရာသစ္ကိုေတြ႕သျဖင့္ ထိုေနရာ ၾကခတ္ေတာၾကီးကို ရွင္းျပီးလွ်င္ ျမိဳ႕တည္ၾကသည္။ ထိုျမိဳ႕၏ အမည္ကို ေတာင္ငူၾကီးဟူ၍ ေခၚၾကသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ ေတာင္ငူၾကီးသည္ ယခုၾကက္ရိုးပင္ရြာ၏ ေျမာက္ဘက္၊ ခေပါင္းျမစ္ဖ်ားေျမာက္ဘက္တြ
ေတာင္ငူၾကီးကို သဝန္ညီေနာင္တုိ႔က သကၠရာဇ္ (၆၄၁) ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လဆန္း (၉) ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ စတည္ေထာင္သည္။ ထိုေတာင္ငူကို စိုးစံအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ မင္းမ်ားကာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
သဝန္ၾကီးမင္း၊ သကၠရာဇ္ ၆၄၁ မွ ၆၇၉
သဝန္ငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၆၇၉ မွ ၆၈၆
ေစာနစ္၊ သကၠရာဇ္ ၆၈၆ မွ ၆၈၇
ကရင္ဘ၊ သကၠရာဇ္ ၆၈၇ မွ ၇၀၄
လက္ယာစၾကာ၊ သကၠရာဇ္ ၇၀၄ မွ ၇၀၆
ေထာက္ေလွကား၊ သကၠရာဇ္ ၇၀၆ မွ ၇၀၈
သိဂၤပါမင္း၊ သကၠရာဇ္ ၇၀၈ မွ ၇၂၀
ေတာင္ငူပ်ံခ်ီၾကီး၊ သကၠရာဇ္ ၇၂၉ မွ ၇၃၇
ျမိဳ႕ေစာင့္တလိုင္းမစ္န္၊ သကၠရာဇ္ ၇၃၇ (ခုႏွစ္လသာ)
ေတာင္ငူပ်ံခ်ီငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၇၃၇ မွ ၇၄၁
စုကၠေတး၊ သကၠရာဇ္ ၇၄၁ မွ ၇၄၅
မင္းေဖာင္းကား၊ သကၠရာဇ္ ၇၄၅ မွ ၇၅၉
မင္းေစာဦး၊ သကၠရာဇ္ ၇၅၉ မွ ၇၆၁
မင္းေနမိ၊ သကၠရာဇ္ ၇၆၁ မွ ၇၇၀ (ေတာင္ငူတြင္ မင္းတစ္ႏွစ္ လပ္၏)
မင္းလက္ယာ၊ သကၠရာဇ္ ၇၇၁ မွ ၇၇၃
စတုသခၤယာၾကီး၊ သကၠရာဇ္ ၇၇၃ မွ ၇၇၇
သခၤယာငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၇၇၇ မွ ၇၈၀ (ရွမ္းဖ်က္၍ ေတာင္ငူ တစ္ႏွစ္လပ္၏)
ပန္းေတာင္းမင္း၊ သကၠရာဇ္ ၇၈၁ မွ ၇၈၃
ေစာလူးသခၤယာ၊ သကၠရာဇ္ ၇၈၃ မွ ၇၉၇
ဥဇနာ (ဥစၥနာ)၊ သကၠရာဇ္ ၇၉၇ မွ ၇၉၈
ဒုတိယမင္းေစာဦး၊ သကၠရာဇ္ ၇၉၈ မွ ၈၀၄
မင္းတရဖ်ား၊ သကၠရာဇ္ ၈၀၄ မွ ၈၀၇
မင္းေခါင္ငယ္၊ သကၠရာဇ္ ၈၀၇ မွ ၈၁၃
မင္းငယ္ေက်ာ္ထင္၊ သကၠရာဇ္ ၈၁၃ မွ ၈၂၁
မင္းၾကီးေဇယ်သူ၊ သကၠရာဇ္ ၈၂၁ မွ ၈၂၈
လက္ယာဇလသၾကၤန္၊ သကၠရာဇ္ ၈၂၈ မွ ၈၃၂
စည္သူေက်ာ္ထင္၊ သကၠရာဇ္ ၈၃၂ မွ ၈၄၃
မင္းၾကီးစည္သူ၊ သကၠရာဇ္ ၈၄၃ မွ ၈၄၇
မင္းၾကီးညိဳ၊ သကၠရာဇ္ ၈၄၇ မွ ၈၉၂
တပင္ေရႊထီး၊ သကၠရာဇ္ ၈၉၂ မွ ၉၀၂
မင္းရဲသိခၤသူ၊ သကၠရာဇ္ ၉၀၂ မွ ၉၁၀
မင္းေခါင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၁၀ မွ ၉၁၂
ဘုရင့္ေနာင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၁၂ မွ ၉၁၄ (ေတာင္ငူမွ ဟံသာဝတီသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕စိုးစံသည္။)
မင္းေခါင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၁၄ မွ ၉၄၆
မင္းရဲသီဟသူ၊ သကၠရာဇ္ ၉၄၆ မွ ၉၇၁
နတ္သွ်င္ေနာင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၇၁ မွ ၉၇၄
ေတာင္ငူကို သကၠရာဇ္ ၉၇၄၊ ဝါေခါင္လတြင္ သံလ်င္ငဇင္ကာ လာေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းယူကာ
မင္းၾကီးညိဳတည္သည့္ ေကတုမတီေတာင္ငူျမိဳ႕
မင္းဆက္ (၂၉) ဆက္ေျမာက္အျဖစ္ စိုးစံေသာ မင္းၾကီးညိဳသည္ ယခုေတာင္ငူသည္ က်ဥ္းေျမာင္းလွသည္။ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ႏွင့္လည္း အလွမ္းကြာသည္။ ျမိဳ႕ကို ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ ျမိဳ႕သစ္ တည္ရေသာ္ ေကာင္းအံ့ဟု ၾကံ၍ ေတာင္ငူၾကီးမွသည္ ပဲပုပ္ေခ်ာင္း အနီးသို႔ေျပာင္း၍ ျမဝတီအမည္ျဖင့္ ျမိဳ႕သစ္တည္ကာ ထိုေနရာတြင္ ငါးနွစ္ခန္႔ စံျမန္းသည္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ျမဝတီျမိဳ႕ေနရာေဟာင္းမွာ ယခုေတာင္ငူျမိဳ႕၏ အေနာက္ေျမာက္ ပဲပုပ္ေခ်ာင္း အေရွ႕ဘက္ရွိ သရက္ေမွာ္တည္ရွိရာ ေနရာျဖစ္သည္ဟု အဆိုရွိ၏။)
ထိုမွတဖန္ ျမဝတီေနရာကိုလည္း မၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျပန္သျဖင့္ ခေပါင္းေခ်ာင္းႏွင့္ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ဆံုရာ အရပ္ျဖစ္ေသာေနရာကို ေရြးခ်ယ္၍ ျမိဳ႕ေျပာင္း စံျမန္းေတာ္မူျပန္သည္။ ယင္းျမိဳ႕အမည္မွာ ဒြာရာဝတီျဖစ္သည္။ ဒြါရာဝတီကို သကၠရာဇ္ (၈၅၃) ခုနွစ္တြင္ တည္ေတာ္မူ၍ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေက်ာ္မွ် စံျမန္းေတာ္မူသည္။
ထိုဒြါရာဝတီျမိဳ႕မွာ လူေနမ်ားျပားစည္ကား သိုက္ျမိဳက္လာသည္သာမက အင္းဝမွာလည္း ေရႊအေနာ္ရထာ အေရးေၾကာင့္ ေကာင္းစစ္ေလးမွဴး၊ ေလွာ္ကားသံုးေထာင္မွဴး၊ ရွင္ေထြးနာသိန္တို႔ႏွင့္ လူအမ်ား ခိုဝင္လာၾကသည့္အတြက္ ျမိဳ႕သစ္ တည္ရန္ ၾကံေတာ္မူျပန္သည္။
ျမိဳ႕တည္ေနရာကို ရွာရာတြင္ ေပါင္းေလာင္းျမစ္၏ အေနာက္ဘက္တြင္ ေလ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္သည့္ေနရာကို ေတြ႕ရသျဖင့္ သကၠရာဇ္ (၈၇၂) ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္၊ အဂၤါေန႔တြင္ ေတာင္ငူျမိဳ႕ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူျပီး၊ ေကတုမတီဟူေသာ အမည္ကို သမုတ္ေတာ္မူသည္။ ျမိဳ႕ကို တည္ေသာအခါ ယခု ေလးကြ်န္းကန္ေတာ္ဟု ေခၚၾကေသာ “ၾကာအင္း” ကို ျမိဳ႕အတြင္းသို႔ သြင္း၍တည္ေတာ္မူသည္။
ဆက္ရန္
(စာေရးသူ ကိုဟိန္းေဇ)
No comments:
Post a Comment