အစၥလာမ္ေၾကာင့္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရေသာ မေလး႐ွားႏိုင္ငံ ဗုဒၶဘာသာ သမိုင္း

မလႅာယုႏိုင္ငံေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ B.C,309 ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀)ခန္႔ ့အၾကာ တတိယဂၤါယနာတင္ၿပီး ခ်ိန္မွစတင္၍ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ထိုမေလးကြ်န္းစြယ္ကိုလည္း သု၀ဏၰဘူမိေဒသတြင္ ပါ၀င္ေၾကာင္းကို ပညာရွင္တို႔က ယူဆၾကပါသည္။

တိက်ခိုင္လံုေသာ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ သာသနာႏွစ္(၉၀၀)ႏွင့္ (၁၀၀၀)အတြင္း ခရစ္ႏွစ္ ၄-ရာစုႏွင့္ ၅-ရာစုတြင္း အိႏၵိယ ၌ အသံုးျပဳေသာ သကၠတဘာသာျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ ဗုဒၶဘာသာက်မ္းစာ ေက်ာက္ခ်ပ္မ်ားစြာတို႔ကို မေလးရွားႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ ေတြ႔ရွိခဲ့ရပါသည္။
ထို႔အျပင္ အဘိဓမၼာက်မ္းမွ ဂါထာေတာ္ သံုးပုဒ္အား ေရးထိုးထားသည့္ ရႊံ႔အုတ္ခ်ပ္ကိုလည္း ေတြ႔ရွိရၿပီး၊ အုတ္ေက်ာင္းတိုက္ ၃-တိုက္ႏွင့္ ေစတီေတာ္ (၅)ဆူ ကို ဘုရင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားႀကီးမႈး၍ ျပည္သူ၊ ျပည္သား၊ ဒကာ၊ ဒကာမအမ်ားစုေပါင္းကာ လႈဒါန္းကာတည္ေဆာက္ထားခဲ့ၾကေၾကာင္း ေရးထိုးထားသည့္ ကမၺည္းေမာ္ကြန္းကိုလည္းေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါသည္။
နခြန္ရွရီဓမၼရာဇ္ ေခၚ နခြန္ရွရီ တမၼရတ္ ဘြဲ႔ေတာ္ရွိသည့္ ေစတီေတာ္ႀကီးကိုလည္းေတြ ့ရွိရသျဖင့္ ခရစ္ႏွစ္(၅ ရာစုခန္႕ကပင္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ေရာက္ရွိ ျပန္႔ပြားေနၿပီး ေနလို လလို ထြန္းပခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရေပသည္။
ေရွ႔အေခၚ (သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံ) ယခု (အင္ဒိုနီးရွား)ႏိုင္ငံသည္ ခရစ္ႏွစ္ (၇)ရာစုတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၊ သာသနာ ထြန္းလင္းမႈ အားေကာင္းသည့္ ဗုဒၶႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ခဲ့ ၿပီး မေလးရွားကြ်န္းစြယ္မ်ားသို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျပန္႔ ပြားေအာင္ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
တရုပ္သုေတသီ ရဟန္းေတာ္ အီခ်င္း၏(၇)ရာစုကုန္ခါနီး သြားေရာက္ခဲ့သည့္ (သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံ) ခရီးသြားမွတ္တမ္းတြင္ “သီရိ၀ိဇယ (ခ) အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ လြန္စြာ ထြန္းကားေနၿပီး ေရေျမျခင္း ထိစပ္ဆက္စပ္လ်ွက္ရွိသည့္ မလႅာယုကြ်န္း (ခ) မေလးရွားႏိုင္ငံ စေသာ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ လည္း ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ျဖန္႔ေ၀ေပးေနၿပီး” ေထရ၀ါဒကို အဓိကထား လက္ခံက်င့္သံုးေနခဲ့ၾကၿပီး မဟာယာန ၀ါဒ အနည္းငယ္သာရွိေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ထားတာေတြ ့ရပါသည္။
မလႅာယုကြ်န္းေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ မူဆလင္တို႔၏ အတင္းအဓမၼ ဘာသာေရးအား မတိုက္ခိုက္ မသိမ္းပိုက္မွီ အခ်ိန္ကာလမ်ားတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ထြန္းကား ျပန္႔ပြားမႈမွာလြန္စြာအားေကာင္းေလ၏။
မလႅာယုဘုရင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ ၀ိနည္းေတာ္ကို နားလည္တတ္ကြ်မ္းလို၍ သင္ၾကား
တတ္ေျမာက္ခဲ့ ျခင္းကို ေထာက္ရႈ၍ မေလးတြင္ ဘုရင္ႏွင့္ ျပည္သူ၊ ျပည္သားတို႔၏ ဗုဒၶ သာသနာေတာ္အား ၾကည္ညိဳ ေထာက္ပံ့မႈကို သိရွိနားလည္ ခန္႔မွန္းႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ ပါသည္။
ပုဂံျပည္ေခၚ ျမန္မာႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္းေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံ တို႔အၾကားဘာသာေရးအရ ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္မႈ ့မ်ားအားလည္း ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကရပါသည္။
A.D,11. ရာစုခန္႔တြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္မွ သီဟိုဠ္တြင္ ပရိယတၱိပညာမ်ား သင္ၾကားခဲ့သည့္ “အရွင္ဆပၸဒမေထရ္”သည္ (၁၀)၀ါ အရတြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္ သို႔ ျပည္လည္ ၾကြခ်ီေတာ္မူလာၿပီး သီဟိုဠ္မွ “အရွင္သီ၀လိ၊ အရွင္တာမလိႏၵ၊ အရွင္အာနႏၵာ၊ အရွင္ရာဟုလာ”ဟူေသာ မေထရ္ၾကီး (၄)ပါးကို ပုဂံေန ျပည္ ေတာ္သို႔ ပင့္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။
ေနာက္တြင္ အရွင္ရာဟုလာသည္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္မွ မလႅာယုကြ်န္း မေလးရွားသို႔ၾကြေရာက္ၿပီး ၀ိနည္း တရားေတာ္မ်ားကို တတ္သိနားလည္ရန္ ဆႏၵျပင္းျပေနေသာ မလႅာယုဘုရင္အား (ခုဒၵသိကၡာ)၀ိနည္းက်မ္းကို အဖြင့္ဋီကာက်မ္းႏွင့္တကြသင္ေပးခဲ့၏။
ထိုမလႅာယုဘုရင္သည္ ၀ိနည္းက်မ္းေတာ္ သင္ေပးသည့္ မိမိဆရာ အရွင္ရာဟုလာအား ပတၱျမားသပိတ္ေတာ္ကို လႈဒါန္းခဲ့ေလသည္။
ထို မလႅာယုဘုရင္ ၀ိနည္းေတာ္ သိၾကားေန ခ်ိန္တြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္တြင္ နရပတိစည္သူမင္းႀကီး ထီးနန္းစံေတာ္မူေနခ်ိန္ သာသနာေတာ္ႏွစ္ (၁၇၀၀)ခန္႔က ျဖစ္ပါသည္။
A.D,15 ရာစုေႏွာင္းပိုင္းတြင္ အာရတ္ႏြယ္ဖြား မူဆလင္တို႔သည္ ကုန္သြယ္ျခင္း အေၾကာင္းျပခ်က္တို ့ျဖင့္ ထို မလႅာယုကြ်န္းႏွင့္ သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံေတာ္ မ်ား အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာၾကၿပီး အစပိုင္းတြင္ မူဆလင္တို႔သည္ ေဒသခံ ဗုဒၶဘာသာတို႔အား (အေလွ်ာ့ေပး)ေပါင္းသင္းဆက္ဆံကာ သေဘာထားျပည့္သ ေရာင္ အေယာ င္ေဆာင္၍ ဗုဒၶဘာသာဘုရင္ႏွင့္ ဘုရင္ႏွင့္နီးစပ္သူမ်ားအား ေပါင္းသင္း၍ ၄င္းတို႔မ်က္ႏွာရေအာင္ အား ထုတ္ၾကၿပီး၊ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ၄င္း တို႔အရာေရာက္လာၾကသည့္အခါ ဗုဒၶဘာသာတို႔အား ေသြးခြဲျခင္း၊ ေသြးထိုးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္၍၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုကုန္သည္မ်ားမွ မူဆလင္တို႔အား အလံုး အရင္းျဖင့္ေခၚယူ၍ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံ(အင္ဒို)ႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္း(ေခၚ) မေလး)တို႔ကို စစ္တိုက္ သိမ္းပိုက္လိုက္ၾက၏။
သတိလက္လြတ္ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာတို႔မွာ မူဆလင္တို႔၏ ဓါးဖ်ား၀ယ္ မရႈမလွလည္ဆင္းကာ အသတ္ခံ ခဲ့ၾကရရွာပါသည္။
သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံ(အင္ဒို)ႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္း(ေခၚ)မေလးတို႔ကို ရရွိျပီးေနာက္ စစ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ(အာရတ္ႏြယ္ဖြား) မူဆလင္တို႔သည္ ေဒသခံဗုဒၶဘာသာ အႏြယ္ ၀င္ လင္ေယာက်ၤားတို႔အား မသတ္မွီ ၄င္းတို႔၏အေရွတြင္ သမီးပ်ဳိႏွင့္မယားတို႔အား သားမယားအျဖစ္ မုဒိမ္းက်င့္ျပျပီး စစ္ဂံႈးခဲ့သူ ေဒသခံဗုဒၶဘာသာ၀င္တို ့ အား ၄င္းတို႔မွ က်န္ရစ္ေနခဲ့ေသာ သမီးပ်ဳိႏွင့္သားမယားတို႔၏ ေရွေမွာက္တြင္ပင္ တသက္လံုးေခါင္းမေဖာ္ရဲပဲ အျမဲေၾကာက္ရြံေနေအာင္ ရက္ရက္စက္စက္ ၄င္းတို ့၏ ဖခင္ႏွင့္ လင္ေယာက်ၤားတို ့အား လည္လွီးကာ သတ္ျဖတ္ ျပခဲ့ေလသည္။
ေသဆံုးသူတို ့၏ က်န္ရစ္ေသာ သမီးပ်ဳိမ်ားႏွင့္ ဇနီးမယားတို ့အား စစ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ(အာရတ္ႏြယ္ဖြား) မူဆလင္မ်ားက (တစ္ေယာက္လွ်င္ အနည္းဆံုး ေလးေယာက္)မွ် (ခြဲတမ္း)ခ်ရယူ၍ မူဆလင္ဦးေရကို မ်ားစြားပြားေစရန္ သားေဖာက္ျခင္း အမႈကိုျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေလသည္။
မူဆလင္ဦးေရ မ်ားျပားလာေသာအခါ အာဏာပိုင္ဘုရင္မွာလည္း မူဆလင္ဘုရင္ျဖစ္လာကာ ေနာက္ဆံုး မလႅာယုကြ်န္းတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါးျဖစ္ကာ အစၥလာမ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ရရွာပါသည္။
ယေန႔တြင္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ဗုဒၶဘာသာ ရပ္တည္ႏိုင္ရန္အတြက္ အဓိက က်ားကန္ေပးထားသည့္သူမ်ားမွာ တရုပ္ႏြယ္ဖြားမ်ား ပင္ျဖစ္ပါသည္။
မေလးအ စိုးရသည္ ေရွ႔ေဟာင္းဗုဒၶဘာသာအေဆာက္အဦးတို႔အား အစေဖ်ာက္ခ်င္ၾက၏။
သို႔ေသာ္တရုပ္တို႔မွ ကမၻာယဥ္းေက်းမႈထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ ့စသည္တုိ႔ႏွင့္ပူ ေပါင္းကာ မေလးတို႔မဖ်က္ဆီးႏိုင္ေအာင္ လူအား၊ ေငြအားတို႔ျဖင့္ အကာအကြယ္ ေပးထားၾကပါသည္။
တရုပ္တို႔သည္ဗုဒၶေန႕ ကဆုန္လျပည့္ေန ့(ေမလ) ႏွင့္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔တို႔ကို ရံုပိတ္ရက္မ်ား အျဖစ္သတ္မွတ္ကာ ထားရွိခဲ့ၾကၿပီး ညအခါတြင္ ေရာင္စံုမီးပန္းမ်ားျဖင့္ ထြန္းညွိ၍ ဘုရားအပူေဇာ္ခံ လွည့္လည္ ေလ့ရွိၾကပါသည္။
မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ (State Religion) အျဖစ္ အစၥလာမ္ဘာသာကို သတ္မွတ္ထားသည္။
မွတ္တမ္းမ်ားအရ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူ ၃၂% ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း ထို အထဲတြင္ တာအိုး၊ ကြန္ျဖဴရွပ္ စသည့္တို႔ကိုပါ ဗုဒၶဘာသာထဲ ထည့္သြင္း ထားျခင္းျဖစ္၏။
အမွန္တကယ္ ဗုဒၶဘာ သာမွာည ၁၇.၃% ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိ၏။
မေလးရွားႏိုင္ငံသည္ တခ်ိန္တခါကဗုဒၶသာသနာေတာ္ မည္မွ်ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္းကို မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ၀ိေသသ အထူးျပဳနာမည္ျဖစ္သည့္ “ဗုဒၶဘာသာ ေစတီေတာ္မ်ားႏွင့္ မူဆလင္ဗလီမ်ား ေပါမ်ားေသာႏိုင္ငံ (The Land of Mosques and Pagoga ) “ကိုေထာက္ ရႈ၍သိႏိုင္ေပသည္။ (ဗလီမ်ားသည္ ေနာက္မွသာ တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ေလသည္) မူဆလင္တို႔၏ အစၥလာမ္ဘာသာ ခ်ဲ႔ထြင္ျခင္းမွာ “
ယခုလို ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ကာလတြင္မူ ေရွ႔ကကဲ့သို႔ မူဆလင္တို႔သည္ စစ္တိုက္၍ အစၥလာမ္ဘာသာျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ၍မရေတာ့ေခ်။
သို ့ေသာ္ (အယ္(လ္)ကိုက္ဒါး) ကဲ့သို႔ေသာ မူဆလင္တို႔ကား ၄င္းတို ့၏ မူ၀ါဒကို ဆက္လက္က်င့္သံုး ေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
ဒီမိုကေရစီကို ခုတံုးလုပ္၍ အစၥလာမ္ဘာသာ တိုးပြားျပန္ ့ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္။
သားေဖာက္ သာသနာျပဳနည္းကိုကား ယခုထက္တိုင္ က်င့္သံုးလွ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
မူဆလင္တို႔သည္ ေခတ္ကာလ မေကာင္းသည့္အခါ ရိုးရိုးကုတ္ကုတ္ေန၍ ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ပဏာသင့္ေအာင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿပီး ေခတ္ ကာလေကာင္းသည့္ အခါတြင္မူ အခြင့္အေရးကို (ဦးဆံုး)ယူတတ္ၾကပါသည္။
ကမၻာ့သမိုင္းကိုအသာထားလို႔ ျမန္မာ့သမိုင္းေလာက္ကိုသာပင္ ေလ့လာ ၾကည့္မည္ဆိုပါက မူဆလင္တို႔၏သေဘာကိုေကာင္းစြာ ရိပ္မိလာၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးမရမီက မူဆလင္တို႔သည္နယ္ခ်ဲ႔တို႔ႏွင့္ သင့္ျမတ္ေအာင္ေပါင္း၍ အိမ္ရွင္ျမန္မာတို႔အား ဒုကၡေပးခဲ့ ၾကၿပီး ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရသည့္ အခါတြင္လည္း ၄င္းတို႔မွ ဦးစြာအခြင့္အေရး ယူခဲ့ၾက ေပသည္။
ျမန္မာျပည္သည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ ၄ ရက္ေန႔တြင္ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ပါသည္။
လြတ္လပ္ေရးရ၍ ရက္ပိုင္းမွ်သာရွိတဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ မူဆ လင္နယ္ခ်ဲ႔ ဘဂၤါလီ“မူဂ်ာဟစ္”သူပုန္တို႔သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္အား သိမ္းပိုက္ရန္ ဂ်ီဟတ္စစ္ပြဲဆင္ႏြဲကာ အခြင့္အေရးလက္တလံုးျခား ယူခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္၏ လြတ္လပ္ေရးအား အကာအကြယ္ယူ အသံုးခ်ခဲ့ၾကေလ၏။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကိုသာ ဂ်ီဟတ္လုပ္ရန္ စက်ဴးေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့ရာ ယခုမူ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတိုင္ျဖင့္ ျပည္တြင္း၊ျပည္ပ (အခ်ိတ္အဆက္)မိမိျဖင့္ က်ဴးေက်ာ္ ေစာ္ကားလာၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရေနသည္။
ျပႆနာျဖစ္ျခင္း၏ ဇစ္ျမစ္ အေၾကာင္းရင္းတိုင္းမွာ အိမ္ရွင္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားမွ ရန္စျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ပါပဲ၊ ဧည့္သည္ မူဆလင္မ်ား၏ အကြက္က်က် စီစဥ္ျပႆနာရွာ ရန္စမႈမ်ားေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္ေလသည္။
ထိုသို႔ မူဆလင္မ်ားမွ ရန္စသည့္အခါတြင္ အတိုက္အခံမ်ားမွ မသိသေယာင္ ေနတတ္ၾကေပမဲ့ လည္း အႏိုင္က်င့္ ေစာ္ကားခံရသည့္ အမိတိုင္းရင္းသားမ်ားမွ ျပန္လည္ခုခံ ကာကြယ္ၾကသည့္အခါမွ အသံထြက္ လာၾကသည္မွာလည္း တႀကိမ္မက ေတာ့ျခင္းေၾကာင့္ တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခု မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
ထိုသို႕အတိုက္အခံမ်ား၏ ခုခံကာကြယ္ ေျပာဆိုမႈမ်ားသည္လဲ မူဆလင္တို႔၏ ရန္စေစာ္ကား မႈကို အျပစ္မရွိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ၿပီး မူဆလင္တို႔အား ရန္စႏိုင္ေစရန္ အခြင့္အေရး ေပးေနသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါသည္။
ဒီအခ်က္ကို အတိုက္အခံမ်ားအေန ျဖင့္ ေကာင္းစြာနားလည္ သေဘာက္ထားၾကဖို႔ လိုပါသည္။ သမိုင္းတရားခံ အမ်ိဳးသားေရး သစၥာေဖာက္၊သူခိုးဓါးရိုးကမ္းမ်ား မျဖစ္ေစရန္ႏွစ္ဖက္လံုးက အထူးသတိထား ဆင္ျခင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႕သည္ “ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာကို မူဆလင္ေတြက မတရားေသာနည္းျဖင့္ ၀ါးျမိဳသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ အေျခအျမစ္ မရွိႏိုင္ပါဘူး။
အစိုးရိမ္ လြန္ေနၾကတာပါ”ဟု သမိုင္းကို မေလ့လာၾကပဲ ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ၾကားေနေတြ႔ေနရပါသည္။
တခ်ိန္တခါက ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ (အာဖဂန္နစၥတန္၊ ပါကစၥတန္၊ အီရတ္၊ အီရန္၊ ဆီးဒီယား၊ ေဂ်ာ္ဒန္၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ မေလးရွားႏွင့္ ကရွ္မီးယား)ေဒသတို႔ကို မူဆလင္တို႔အ တင္းအဓမၼ၀ါးမ်ိဳျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္မွာ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ အေဆာက္အဦးေဟာင္းတို႔ကိုက ယခုတိုင္ သက္ေသခံလွ်က္ ရွိၾကပါသည္။
ထိုသို႔မူဆ လင္မ်ားမွ ဗုဒၶဘာသာကို ၀ါးျမိဳခဲ့သည္မွာ အစၥလာမ္၀ါဒကို ထိုသမိုင္းသက္ေသမ်ားက မေလ့လာၾကပဲ တတ္သိနားလည္ အရွည္ေတြးသူတို႔၏ သတိ ေပးစကားကို မနာခံ၊ မလိုက္နာသူတို႔သာ အသိတရားကင္း စံုလံုးကန္းမ်ားသာ ျဖစ္ၾကေပသည္။
တခ်ိန္တခါက ကမၻာမွာ ၁၀-ပံုပံုလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာသည္ ၈-ပံုနီးပါးခန္႔ရွိခဲ့ၿပီး၊ ယခုမူ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္၍ သြားေခ်၏။ ထိုသို႔ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံမ်ား ၀ါးမ်ိဳခံရ ျခင္းမွာ မူဆလင္ဘာသာ၏ ဘာသာတရားကို သေဘာက်ႀကိဳက္ႏွစ္သက္၍ ဘာသာေျပာင္းျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ပါပဲ၊ အတင္းအဓမၼသြတ္သြင္းျခင္း ခံခဲရေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။
ယခု အခ်ိန္တြင္လည္း မူဆလင္တို႔သည္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတို႔အား နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ေစာ္ကား အႏိုင္က်င့္ေနသည္မွာလည္း ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း လိုလိုပင္ျဖစ္ သည္။
မူဆလင္တို႔သည္ အမိျမန္မာျပည္အား ၀ါျမိဳရန္အတြက္ အကြက္က်က်၊ အစီအစဥ္တက် လုပ္ေဆာင္ေနသည္မွာ ေသခ်ာေလ့လာ ၾကည့္သူ တိုင္း သိျမင္ႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။
မူဆလင္တို႔သည္ အၾကမ္းဖက္ျခင္း၊ တိုင္းရင္းသူတို႔အား သိမ္းပိုက္ ရယူျခင္းျဖင့္ ၀ါးျမိဳေနရံုမွ် မကပဲ၊ ေတာမီးပ မာအတြင္းကေန လႈိက္စား၍ ၀ါးျမိဳေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
အာဏာရွိပါတီမ်ား၊ ပါ၀ါရွိပါတီမ်ားတို႔အား အတြင္းလူအျဖစ္ ပူးကပ္၍ ေသြးခြဲေနၾကေပသည္။
သစ္ပင္တပင္တြင္ သစ္ရြက္သစ္ကိုင္း မ်ားတြင္က်ေရာက္ေနေသာ ပိုးပြားမ်ားကို အလြယ္တကူ ႏိွမ္ႏွင္းလို႔ ရေပမဲ့လည္း ၊ အတြင္းအျမစ္ပိုင္း လူမျမင္ ႏိုင္ရာေနရာတြင္ ပိုးက်ေနပါက သတိမထားၾကမိေတာ့ပဲ ေနာက္ဆံုးတြင္ အပင္သည္ ဗုန္းဗုန္းလဲမွသာလွ်င္ သတိထားမိၾကေလ့ရွိပါသည္။
ထိုအတူ မူဆလင္တို႔သည္ ယခုအခါ အတြင္းအျမစ္မ်ားမွ တြယ္ကပ္လွ်က္ ၀ါးမ်ိဳဖ်က္ဆီး ေနၾကေလၿပီ။
ထိုအျမစ္ကို ဖ်က္ဆီးေနျခင္းသည္ အကိုင္း၊ အရြက္ ထက္ပို၍ အႏၱရာယ္မ်ားသလို ေတြ႔ႏိုင္ရန္၊ ျမင္ႏိုင္ရန္၊ ႏႈိမ္ႏွင္းရန္မွာလည္း မ်ားစြာပင္ ခက္ခဲလွပါသည့္။
ထို႔ေၾကာင့္ အဖ်က္ပိုးမ်ား အားမေကာင္းခင္ တရားဥပေဒႏွင့္အညီ ျပတ္ျပတ္သားသား ေပါင္းစုအားျဖင့္ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ (ရွင္းလင္း) ဖယ္ရွားသင့္ၾကသည္ ဟု အၾကံေပးပါရေစ။

 ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) မွကူးယူေဖၚျပသည္